Oeps geen passie, wat nu?
Passie! Voor mij is dit het meest uitgekauwde woord van de laatste jaren. Te pas en te onpas vind je het terug in loopbaanland en daarbuiten. Laatst las ik in een ijzerwarenhandel de slogan ‘passie voor metaal’! Het klonk bijna als een soort fetisj. Tegenwoordig schijnen we overal passie voor te moeten hebben, want anders mankeert er iets aan je, lijkt het wel. O ja, en in je werk moet je dan natuurlijk ook vooral je droombaan hebben. Alsof er maar één baan in de wereld is waar jij naar op zoek moet. Mensen, mensen… laten we onszelf niet gek maken.
Let wel, ik zal de laatste op deze planeet zijn die zegt dat je niet met een blij gevoel naar je werk moet gaan. En natuurlijk gun ik het je met plezier te werken, om rendementvolle resultaten te bereiken en vooral ook lol te hebben met je collega’s. Sterker nog, ik heb er zelfs mijn werk van gemaakt, zodat steeds meer professionals dát gaan doen waarvoor ze in de wieg gelegd zijn. Dat is dan mijn pa… Nee, ik maak het niet af.
Oeps, geen passie, wat nu?
Maar stel nu eens dat je geen passie voelt in je werk, en al helemaal geen droombaan hebt? Ben je dan meteen een ‘loser’? Nee natuurlijk niet!! Misschien ben je wel gewoon tevreden of dankbaar met wat je hebt en kun je een zekere mate van voldoening of zelfs uitdaging in je werk vinden. Misschien heb je wel een mooie hobby waar je ook graag veel tijd insteekt, of heb je simpelweg financiële zekerheid nodig? En soms is het gewoon prettig te weten waar je aan toe bent. Hoe dan ook, je hebt in ieder geval een goede reden om tevreden te zijn met wat je hebt, ook al voel je er geen passie voor. Vooropgezet dat je werkgever ook tevreden met jou blijft, lijkt er wat mij betreft nog niet zoveel aan de hand.
Ziel onder je arm…
Vervelender wordt het wanneer werk jou meer energie gaat kosten, dan dat het je oplevert. Als je jezelf met je spreekwoordelijke ziel onder je arm naar het werk moet slepen. Overigens blijf ik dit, ondanks de vervelende situatie, een prachtige uitspraak vinden, wanneer je ‘m letterlijk neemt. Zie je het voor je? Jouw ziel die je onder je arm mee moet sleuren naar je werk. In dat geval is duidelijk dat je werk doet dat wezenlijk niet (meer) bij je past en dat je er zelfs niet meer tevreden over kunt zijn. En dat gun ik niemand, jou niet en je werkgever ook niet.
Als je ervoor kiest om -ook dan- te blijven waar je zit, realiseer je dan dat je ziel (je wezenlijke zelf) niet gelukkig is. Je ziel is die innerlijke figuur die jou nodig heeft om te bewegen naar meer lol. Blijf dus vooral eigenaar van jouw eigen werk- en levensgeluk en laat je niet door omstandigheden, weerhouden of zwaarmoedig worden. Doe het jezelf niet aan, doe het je werkgever niet aan, doe het je omgeving niet aan. Loesje zei het al: ‘leven is het meervoud van lef’.
… of zielsgelukkig
Het valt misschien niet mee om in beweging te komen, maar als je wilt, is er een weg. Nee, zelfs meerdere wegen die je kunt gaan ontdekken. En! Je hoeft het allemaal niet alleen te doen! Coaches en loopbaanprofessionals genoeg in Nederland die je daarbij kunnen helpen. En ook werkgevers die daarin financieel willen bijdragen. Je hoeft ook niet meteen je baan op te zeggen, maar je kunt wel in kaart brengen, wat andere manieren zijn om jouw tevredenheid terug te krijgen. Daarmee bezig zijn, geeft vaak al ruimte, inzicht en een gevoel van vrijheid in keuze, wat je ook besluit. En wie weet, kun je samen met je werkgever zelfs al accentverschuivingen in je takenpakket aanbrengen. Dit noemen we baanboetseren of op z’n Engels ‘jobcrafting’.
In mijn visie is een mens gemaakt om tot uiting te komen. Daarvoor heb je het nodig jezelf te uiten. Voor jezelf uit te komen. Inderdaad ja, die ziel weer, die niets liever wil dan jou zielsgelukkig zien, met of zonder passie, maar dan in ieder geval wel met heel veel plezier! :))
