Waarom je beter focust op balans dan op stabiliteit.
Is het nu balans vinden om je stabiliteit te voelen? Of moet je stabiliteit realiseren om je in balans te voelen? Het lijkt zo op het eerste gezicht wel een kip-of-het-ei-verhaal. En toch… Ik raak er steeds meer van overtuigd dat het focussen op balans vinden, jou een evenwichtiger mens maakt, zelfs al zit je in een niet stabiele situatie.
Maar je wilt toch stabiliteit in je leven?
‘Wie wil er nu geen stabiliteit in zijn leven?’, hoor ik je zeggen. Stabiliteit is toch wat je als gezin wilt geven aan je partner en kinderen? En wat te denken van je werkgever? Je wilt toch weten waar je aan toe bent? Wie wil er nu geen vastigheid? Inderdaad, in die zin betekent stabiliteit, vastigheid. En toch… vastigheid kent al het woord vast in zich. Stabiliteit is dan een situatie waarin, zonder verstoring, geen verandering zal plaatsvinden. Ofwel, je gaat dan door op de bekende weg die weinig variatie kent.
Verandering is eng
Wat ik de afgelopen tientallen jaren heb gemerkt is, dat mensen die focussen op stabiliteit in hun werkleven, minder makkelijk in beweging komen voor hun verdere ontwikkeling. Niet voor zichzelf, maar ook niet voor hun organisatie. Elke verandering kan namelijk onzekerheid geven. Kan zelfs de grond onder je voeten vandaan slaan. Nou zie dan nog maar eens stabiel te blijven. Met deze gedachte is een verandering al snel eng en zul je er alles aan doen om dit tot een minimum te beperken. Zie ook mijn vorige blog ‘Als je uit de verf wilt komen, open dan eerst je blik’.
Balans versus stabiliteit
In onze angstgedachten zijn we vooral geneigd te focussen op controle houden. We willen, hoe dan ook, onze stabiliteit niet kwijt. Niet uit onze comfortzone gaan. We willen vasthouden aan wat we hebben. Onze spreekwoorden zeggen het ook: ‘gooi geen oude schoenen weg, voordat je nieuwe hebt’ of het Engelse gezegde ‘never change a winning team’. Het heeft dus ook met loslaten te maken en je kunnen aanpassen aan de omstandigheden. Dat laatste noemen we adaptief vermogen. Een kwaliteit die je helpt te overleven. Die je helpt steeds opnieuw balans te vinden, in welke situatie jij je ook bevindt.
‘Fake control’
Te vaak denken we controle te hebben over de omstandigheden. Maar die vlieger gaat in de meeste gevallen niet op. Bovendien is het zeker niet handig om met een dergelijke gedachte achterover te gaan leunen. Je kunt nog zo stabiel zijn als een diepgewortelde boom met stevige stam, maar… Ook een boom zal moeten meebewegen met de wind, wil hij niet omvallen. Juist in het steeds hervinden van de balans kan de boom blijven staan waar hij is. Zo niet dan breekt hij alsnog af.
Balanceren als een koorddanser
Beter is het, je te focussen op het steeds weer hervinden van je balans. Als je overweldigd wordt door omstandigheden die zich privé of in je werk afspelen, zul je meestal (even) uit balans zijn. Net als een vliegtuig dat te maken heeft met onverwachte windvlagen. En toch weet het zijn vliegkoers weer te vinden.
Was je focus tot nu toe gericht op stabiliteit? Dan heb je waarschijnlijk nog weinig kunnen oefenen met het steeds opnieuw vinden van je balans. Stabiliteit is geen vast gegeven, zonder de kunst van het balanceren. Ik vergelijk het weleens met een koorddanser die op grote hoogte van A naar B loopt over een gespannen staaldraad. Te lang stilstaan en hopen op stabiliteit, is naar beneden gaan met een weinig verrassende, vaak definitieve afloop.
Balans vinden is de weg naar stabiliteit
Wees liever die koorddanser die op weg blijft naar zijn doel. Die zijn hoofd, armen en lijf gebruikt om zijn evenwicht te hervinden, zodat hij de volgende stap kan zetten naar de overkant. Oefening baart kunst. Door deze uitdaging aan te gaan, zul je merken dat er een stilte te vinden is in die balanceerbeweging. Dat is waar je jouw balans hervindt. Of anders gezegd…
… In het vinden van je balans zit je wezenlijke stabiliteit.
