- By Marianne Elken
- In Blog, burnout, stress, welbevinden, werkbeleving
Wond werd wonder, zo snel kan het gaan.
Met slechts acht uren coaching, en zelfwerkzaamheid, kwam hij van burn-out naar geïnspireerd mens. Hij heeft weer zin in werk. Na het likken van zijn wond(en), stond hij op en kon hij weer verder gaan. Zelfde werkgever. Ander werk, dat wel.
Wond werd wonder
Als een gewond dier zat hij in de wachtruimte. Het mocht nog een wonder heten dat hij zich naar de praktijk had weten te slepen. Zijn vermoeidheid was bijna tastbaar en lag als een deken over hem heen. “Zo, jij bent moe zeg”, verwelkomde ik hem, nadat ik mij had voorgesteld. Er kon zowaar een glimlach af.
Bezorgde baas
Zijn baas had mij al gebeld met de mededeling dat zijn beste accountmanager er helemaal doorheen zat. Hij wilde hem niet te lang missen. Niet alleen omdat hij goud waard is voor de organisatie, maar ook vanwege hun goede band samen. Het ging hem aan het hart te zien hoe gebukt zijn werknemer onder de last ging. “Willen jij en Tanja hem alsjeblieft uit het slop trekken?” was zijn vraag. “En laat weten wat wij, als werkgever, eraan kunnen doen om hem te faciliteren”.
Uit je burn-out and back to business
Dit is het programma waar Tanja Niebuhr en ik bekend om staan in ons netwerk van bedrijfsartsen, werkgevers en werknemers. Met tien uur coaching bieden wij een niet-lullen-maar-poetsen-programma aan. Zorgvuldig opgebouwd, zodat de wonden van binnenuit kunnen helen. Er ontstaat ruimte voor hernieuwd perspectief vanuit de mens die je bent. De regie ligt bij de deelnemer die afwisselend gebruik maakt van onze expertise.
Witte heksenmagie
Tanja en ik kennen elkaar al ruim twintig jaar, zowel in werk als privé. We kunnen lezen en schrijven met elkaar. Hierdoor kunnen wij de coachsessies naadloos van elkaar overnemen, ieder vanuit onze eigen, aanvullende expertise. Gekscherend noemen we het ook weleens onze witte heksenkracht, als was het maar om de magie van de samenwerking en de effecten ervan. Meestal doe ik de intakes. Daarin bereid ik de deelnemers voor op de volgende sessie met Tanja die start met het schoonspoelen van de wonden. Niet altijd fijn op het moment zelf, maar wel reinigend en verlichting biedend.
All work and no play…
Zo ook bij onze deelnemer van begin dertig. Laten we hem Jack noemen, zoals in de film The Shining met Jack Nicholson. Ken je deze scene nog? Jack zit in de grote hal van het verlaten hotel en schrijft een boek op zijn typemachine. Hij is er maar druk mee. Dan komt zijn vrouw erachter dat hij vele A4-tjes vol heeft geschreven met een steeds herhalende zin: ‘all work and no play makes Jack a dull boy’. Nu ga ik niet zeggen dat onze deelnemer Jack een saaie jongen was. Helemaal niet zelfs, maar hij bleek wel alleen maar gewerkt te hebben. Hij stelde zichzelf hoge targets die hij ook nog haalde, omdat hij er niet voor terugschrok zelfs zijn vakanties ervoor op te offeren. Onnodig te zeggen dat het voor zijn gezin ook niet helemaal fijn was.
Onnodige wond?
Ja, ik hoor het je zeggen. Heeft niemand dan op zitten letten dat het weleens mis kon gaan met onze Jack? Had die wond, die burn-out, niet gewoon voorkomen kunnen worden? Waarschijnlijk wel, maar feit is dat het niet is gebeurd. We kunnen wel gaan vingerwijzen, maar dat levert Jack niets op. No crying over spilt milk, zoals de Engelsen zeggen. Liever oppakken waar Jack gebleven is en toewerken naar zijn herstel. En met een betrokken werkgever die er alles aan doet om hem weer op de rit te krijgen, is de kans van slagen groot.
Het leukste komt nog…
Jack begrijpt inmiddels dat hij niet meer terug wil in zijn oude functie. Dat hij andere kwaliteiten heeft die hij graag effectiever wil inzetten voor zijn werkgever. Dat sudderde wel al even, maar hardop zeggen, zover was hij nog niet. Nog drie coachuren te gaan. Vandaag viel het kwartje en liet hij al na 40 minuten een stomverbaasde coach achter. Hij was er uit. Zijn positie was duidelijk, de puinhopen opgeruimd en wonden geheeld. Tijd om met interessante voorstellen te komen naar zijn werkgever. Ideeën genoeg om zijn kwaliteiten beter ten nutte te maken. Beter voor hem, beter voor zijn werkgever, beter voor zijn collega’s en klanten. Gedachten over zijn mogelijke vervolgstappen zag hij bevestigd in zijn coaches. Het is ‘m duidelijk geworden. Het enige dat hij nog wilde was naar huis gaan om met hernieuwde inspiratie zijn voorstellen uit te werken. En hoe leuk is het om daarmee je coach in stomme verbazing achter te kunnen laten?
En zo snel kan het gaan…
Natuurlijk is de ene burn-out de andere niet. We kennen ook mensen die zodanige fysieke schade hebben opgelopen, dat ze niet meer in staat zijn op hun oude niveau te werken. En ook dan kom je uit op een plaatje wat nog wel mogelijk is en hoe je dat kunt bereiken. Onze ervaringen zijn, dat eerlijkheid het langste duurt. We zijn geen zachte heelmeesters. Willen dat ook niet zijn. We rukken de pleister eraf en gaan aan de slag met het reinigen van de wond, zodat deze van binnenuit kan genezen. De ene wond duurt langer om te helen, maar met onze Jack laten we graag zien dat het ook snel kan gaan.
Wij zijn nu benieuwd naar de uitwerking van zijn voorstellen. Het restant van de coachuren wil hij gebruiken om die tegen het licht te houden, voordat hij ze voorlegt aan zijn werkgever. Jack weet waar hij als mens voor staat en hoe hij dat het liefste wil uiten in zijn werk. Jack is back in business.
Lees ook:
Stress-management op het werk? Onzin!
Weten waarvoor jij in de wieg gelegd bent?
Navigeren naar een gelukkige loopbaan? Focus hierop!
